KOŚCIÓŁ

CHRZEŚCIJAN

DNIA

SOBOTNIEGO

Przypowieści Pana Jezusa

Wstęp

Pan Jezus Chrystus, wędrując wraz z uczniami po miasteczkach i wioskach Galilei, Samarii i Judei, często nauczał na brzegu jeziora, na wzgórzu lub przemierzając pola wśród falujących łanów zbóż.

W swoim nauczaniu ilustrował prawdy Boże przykładami z życia codziennego, przybliżając zwykłym ludziom zasady Królestwa Bożego i udzielając cennych rad. Wskazywał na niebezpieczeństwa, budził serca, uwrażliwiał na potrzeby innych i korygował błędne poglądy.

Przede wszystkim jednak, w pięknych przypowieściach, opowiedział o Bożej miłości i Jego zainteresowaniu naszym losem doczesnym i wiecznym. Wskazał na Boga jako miłującego Ojca, oczekującego z utęsknieniem na zbłąkanych, marnotrawnych synów.

I. Przypowieść „O zgubionej owcy” (Mt 18,12-14)

To my – nasz cały świat, cała ludzkość, a zarazem każdy z nas indywidualnie – jesteśmy zgubioną owcą, którą Bóg w Chrystusie, Dobrym Pasterzu, stara się odnaleźć i uratować od wiecznej śmierci.

1. Bóg jest Bogiem miłości

"Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy kto weń wierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny." (Jan 3,16)"Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością..." (1 J 4,8-10)

Różnie ludzie pojmują Boga – często jako surowego i despotycznego Władcę. Prawda jest taka, że On jest pełnym miłości, miłosierdzia i życzliwości Ojcem.

2. Boża miłość jest indywidualna

Mimo że pasterz miał dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, los jednej nie był dla niego obojętny:

"Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, aby zginął jeden z tych małych." (Mt 18,14)

Gdziekolwiek jesteś, Bóg szuka Cię, aby Ci przebaczyć i zmienić Twoje życie.

3. Boża miłość jest cierpliwa

"Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy... okazuje cierpliwość względem nas, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania." (2 Ptr 3,9)

Nie zwlekaj z nawróceniem, bo czas jest ograniczony:

"...Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych." (Hbr 4,7)

4. Nasze upamiętanie sprawia Bogu radość

"Większa będzie radość w niebie z jednego grzesznika, który się upamięta, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują upamiętania." (Łk 15,7.10)

II. Przypowieść „O Synu Marnotrawnym” (Łk 15,11-32)

Niektórzy teolodzy nazywają ją raczej przypowieścią „O miłującym Ojcu”, bo Bóg jest głównym bohaterem.

1. O nas samych

Młody człowiek w przypowieści prosi o część majątku, aby robić, co zechce.Grzech kusi obietnicą szczęścia, ale prowadzi do upadku – tak jak młodzieniec z sali balowej wylądował w chlewie.

"Tak będzie z każdym, który skarby gromadzi dla siebie, a nie jest w Bogu bogaty." (Łk 12,16-21)

2. O naszym otoczeniu

Gdy młodzieniec był bogaty, miał wielu „przyjaciół”.Gdy stracił wszystko, pozostali zniknęli.Prawda jest brutalna: prawdziwe relacje ujawniają się w trudnościach.

3. O naszej godności

W najtrudniejszym momencie powraca pamięć o ojcowskim domu, bezpieczeństwie i sytości.Skrucha i upamiętanie rodzą decyzję powrotu:

"Wstał więc i poszedł do ojca swego."

4. O oczekującej miłości Bożej

"A gdy jeszcze był daleko, ujrzał go jego ojciec, użalił się i podbiegłszy rzucił mu się na szyję, i pocałował go."

Bóg czeka na każdego marnotrawnego syna i córkę, gotów przyjąć, przebaczyć i usprawiedliwić przez swojego Syna.

III. Przypowieść „O siewcy” (Mt 13,1-8.18-23)

Przypowieść obrazuje wysiłek Boga, który posyła ludziom Swoje Słowo i zbawienie, a ludzie różnie na nie reagują.

1. Ziarno obok drogi (Mt 13,4.19)

• Ludzie o zamkniętych sercach – uprzedzenia, strach, brak chęci zmiany.

• Jezus mówi:

"Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebios." (Mt 18,3-5)

2. Ziarno na gruncie skalistym (Mt 13,5-6.20-21)

• Ludzie niestali, entuzjastyczni, ale szybko zniechęceni.

• Budowanie życia tylko na uczuciach nie wystarcza; potrzeba rozumu:

"Dajcie ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej." (Rz 12,1)

3. Ziarno wśród cierni (Mt 13,7.22)

• Ludzie przywiązani do dóbr materialnych i wygody.

• Wierność Ewangelii trwa tylko do momentu wyrzeczeń lub strat.

4. Ziarno na dobrej drodze (Mt 13,8.23)

• Człowiek o otwartym sercu – przyjmuje Słowo Boże i działa według niego.

"Błogosławieni są, którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go." (Łk 11,28)

Pytania do lekcji

• Która z omówionych przypowieści przemawia do Ciebie najmocniej i dlaczego?

• Dlaczego tak niebezpiecznie jest zwlekać z upamiętaniem?

• Jakie cechy charakteru powodują, że ktoś jest „ziemią na skale”?

• Jakie „ciernie” zagłuszają Słowo w sercach niektórych ludzi?

Kościół Chrześcijan Dnia Sobotniego oferuje duchowe wsparcie, nabożeństwa, grupy domowe, lekcje biblijne oraz działania charytatywne, budując wspólnotę i pomagając potrzebującym.

Śledź nas

Menu

Adres

43-300 Bielsko-Biała,

ul. Cieszyńska 96

Kontakt

+48 798 312 144

sekretariat@kchds.pl